สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!
กดดัน น่��รำคาญ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
พระเอกมีปมเรื่องความแค้นของครอบครัว สภาพจิตใจเลยไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ โชคดีที่มีท่านย่า และนางเอก จึงทำให้ผ่านปม ความเจ็บปวด นั้นมาได้
เนื้อเรื่องซีรีส์จีนปรปักษ์จำนนน่าติดตาม
สำหรับเล่มแรกของค่อนข้างจะเนื่อยไปหน่อย และชื่อเมือง ตัวละครเยอะมากก จำไม่ค่อยได้เลย ในส่วนความสัมพันธ์ของตัวละครก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป บอสก็เริ่มฉายแววว่าจะเป็นใคร
---อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆเราว่า-เว่ยเซ่า-พระเอกเริ่มๆมีใจในเล่มนี้บ้างแหละ ดูออก
'มงคลกิตติ์' ลงพื้นที่บางขุนเทียน ชูแนวทาง 'เฉลิมชัย' แก้ลิงแสม
(ดูโหงวเฮ้งมีแววว่านางจะร้ายน่า มาก)
แต่ถึงยังไงนางเอกก็ยังมีความหวั่นไหวแบบผู้หญิงบ้าง มีแง่งอนกันไปมาบ้าง แล้วยังเกรงกลัวความบ้าระห่ำของเว่ยเซ่าอยู่ว่าสุดท้ายจะไปฆ่าล้างตระกูลตัวเองต่อเหมือนในฝันมั้ย… ชาตินี้นางเอกจะรักษาชีวิตตัวเองสำเร็จมั้ย แล้วปณิธานของเว่ยเซ่าที่อยากจะรวบรวมแผ่นดินจะทำได้สำเร็จมั้ย... ไปตามกันต่อในนิยายแล้วกันนะ
ต่อมายังมีเหตุการณ์ที่เหยียนโจวของนางเอกจะถูกบุกยึด พระเอกมีวิธีช่วยเหลือแต่ยังสองจิตสองใจ พอนางเอกได้ข่าวก็คิดว่าตอนนี้ต้องมีกำลังคนเป็นของตัวเอง จะรอขอร้องให้คนอื่นมาช่วยทุกครั้งคงไม่ได้แล้ว นี่เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเพราะยังไม่สามารถเชื่อใจพระเอกได้ click here to find out more ด้วยรู้ว่าพระเอกมีความแค้นอยู่กับตระกูลไม่รู้เมื่อไหร่จะสลายความแค้นได้ แต่ก็มาหาเพื่อขอร้องเว่ยเซ่า และบอกว่ามีวิธีที่ไม่ต้องใช้ทหารของตัวเองเลย พอพระเอกฟังจบท่าทางก็ตกใจในความคิดของนางเอกเพราะมันตรงกับที่คิดเอาไว้เลยทีเดียว พระเอกเริ่มมองนางเอกมากขึ้น แถมนางเอกยังเป็นฝ่ายเสนอก่อนว่า หมานหมานจะซาบซึ้งใจยิ่งนัก ในที่สุดเว่ยเซ่าก็ตัดสินใจช่วยเหลือ ก่อนจากไปสนามรบคืนนั้นได้มาหาเสี่ยวเฉียวคราวนี้ได้ร่วมหอกัน หลังจากก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉียวทนไม่ไหวเตะหน้าเว่ยเซ่าไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน แต่ในที่สุดก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆแล้ว การศึกเป็นไปตามแผน ส่วนท่านย่าได้พาเสี่ยวเฉียวไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่แคว้นจงซาน และได้พบซูเอ๋อหวงที่เคยมีความหลังกับเว่ยเซ่าครั้งอดีตด้วย เว่ยเซ่าชนะศึกกับเฉินเสียง ได้ชัยชนะกลับมาตามคาด เสี่ยวเฉียวและท่านย่าเดินทางกลับสกุลเว่ยที่อวี๋หยาง
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด